Η ψωρίαση είναι γενετική;

Όταν έχετε ψωρίαση, συχνά αναζητάτε τις αιτίες ή την προέλευση της νόσου στον εαυτό σας ή στο περιβάλλον σας. Η ψωρίαση είναι αναμφισβήτητα γενετικής προέλευσης, με περίπου το 30% των ανθρώπων με ψωρίαση να έχουν οικογενειακό ιστορικό της νόσου.

DU_HOME-PAGE_VISUEL-DERMATOLOGIST_BASE_HEADER 960x584

Περιεχομενα

ΨΩΡΙΑΣΗ: ΜΙΑ ΠΟΛΥΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥΠΑΡΑΓΟΝΤΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

Αλλά το ποσοστό δεν είναι τόσο υψηλό όσο το 100%, οπότε η ψωρίαση δεν είναι πάντα κληρονομική, δεν είναι πάντα μια «οικογενειακή υπόθεση». Δεν υπάρχει ένα μόνο γονίδιο υπεύθυνο για την ασθένεια, αλλά μάλλον πρόκειται για ένα συνδυασμό πολλών γονιδίων, γνωστά ως γονίδια προδιάθεσης, που μπορούν ενδεχομένως να συνδυαστούν με ορισμένους περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως το κλίμα, το άγχος και ο τρόπος ζωής, για να προκαλέσουν βλάβη στο δέρμα ή / και στις αρθρώσεις. Είναι σημαντικό να θυμάστε πως η ψωρίαση είναι πολύπλοκη και πολυπαραγοντική νόσος. Όταν έχετε ψωρίαση είναι πολύ συχνό να αισθάνεστε δυσαρέσκεια, ντροπή ή ενοχή, αλλά αυτό δεν πρέπει να σας εμποδίσει να ζήσετε τη ζωή σας! Η μόνη επιλογή είναι να βάζετε τα δυνατά σας, να ακολουθείτε σωστά τη θεραπεία σας, να αποφεύγετε όσο το δυνατόν τους παράγοντες ενεργοποίησης και να φροντίζετε το δέρμα σας κάθε μέρα.

Μπορεί η ψωρίαση να μεταδοθεί στα παιδιά;

Υπάρχει ένα ερώτημα που τίθεται συχνά σχετικά με την προέλευση της ψωρίασης: αφού η ψωρίαση έχει γενετικό και κληρονομικό υπόβαθρο, θα μεταδώσω τη νόσο στα παιδιά μου; Είναι μία πραγματική ανησυχία για τους γονείς, ιδιαίτερα αν έχουν βιώσει μία άσχημη εμπειρία με τη νόσο να είναι πολύ ορατή και/ή επώδυνη. Τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα για τη μετάδοση της νόσου:

  • αν ο ένας γονέας είναι φορέας, το παιδί έχει περίπου 15% κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου˙
  • αν και οι δύο γονείς είναι φορείς, ο κίνδυνος ανεβαίνει σε ποσοστό 40%.

Είναι αδύνατο να προβλέψουμε εάν θα μεταδοθεί η νόσος ή όχι. Ωστόσο, αν το παιδί τους ή ο έφηβος αναπτύξει/εκδηλώσει τη νόσο, οι γονείς οι οποίοι έχουν ήδη επηρεαστεί/προσβληθεί θα είναι σε καλύτερη θέση να βοηθήσουν τον ασθενή να ελέγξει/διαχειρισθεί την ψωρίαση και ίσως πιο αποτελεσματικά από ότι το έκαναν για τους εαυτούς τους. Επιπλέον, θα πρέπει να προσπαθήσουν να μη γίνουν υπερπροστατευτικοί και να επιτρέψουν στο παιδί να παίξει έναν ενεργό ρόλο.

Επιστροφή στην κορυφή