Łuszczyca jest przewlekłą, zapalną chorobą skóry. Można ją scharakteryzować jako zapalną ze względu na obecność czerwonych, grubych i swędzących grudek. Jest przewlekła, gdyż zaostrzenia występują na przemian z okresami remisji. Łuszczyca może dotknąć każdego, niezależnie od płci, wieku i pochodzenia społecznego lub zawodowego. Wiemy już, co to jest łuszczyca. A z czym absolutnie nie powinno się jej łączyć, mylić? Otóż wiele osób zadaje sobie pytanie – czy łuszczyca jest zaraźliwa? Odpowiedź może być tylko jedna: nie, łuszczyca zdecydowanie nie jest chorobą zakaźną. Co więcej, ta przewlekła choroby skóry nie wynika z niewłaściwej higieny.
Spis treści
Łuszczyca to choroba, która ma zewnętrzne objawy skórne. Może to prowadzić do tego, że osoby cierpiące na łuszczycę czują się wykluczone. Oznacza to również, że łuszczyca może przyciągać uwagę i skupiać spojrzenia innych osób. Poznanie odpowiedzi na pytanie co to jest łuszczyca i zrozumienie tej choroby pozwala łatwiej ją zaakceptować i dobrze z nią żyć na co dzień, zarówno pacjentom jak i opiekunom, pracownikom służby zdrowia czy po prostu ludziom, którzy się z nią zetknęli.
To zależy od różnych czynników. Najczęstszym rodzajem łuszczycy jest łuszczyca plackowata, którą rozpoznaje się po czerwonych grudkach łuszczycowych o wyraźnie zaznaczonych brzegach, pokrytych grubymi białymi łuskami. Ten rodzaj łuszczycy ma tendencję do pojawiania się na łokciach, kolanach i w dolnej części pleców. Inne obszary – skóra głowy, paznokcie, twarz – też mogą być dotknięte łuszczycą. Niezależnie od tego, jakiej części ciała choroba dotyczy, swędzenie może być intensywne. Kiedy łuszczyca jest bardzo rozległa, dyskomfort jest jeszcze większy i może uniemożliwić wykonywanie pewnych czynności. Uniknięcie drapania zmian może być trudne, mimo, że zaostrza objawy łuszczycy.
Istnieje wiele innych rodzajów łuszczycy, które czasami znacznie różnią się od łuszczycy plackowatej. Ale nawet jeśli objawy są inne, choroba pozostaje taka sama.
Skóra nie jest jedynym organem dotkniętym łuszczycą. Przewlekłe stany zapalne mogą również obejmować stawy. Łuszczycowe zapalenie stawów, znane również jako łuszczyca stawowa, dotyka około 15% pacjentów z łuszczycą, z lub bez zmian skórnych, co czasami utrudnia diagnozę. Dotyczy ono głównie stawów kręgosłupa (postać osiowa) lub palców, palców stóp, kostek i kolan (postać obwodowa). Podstawowe objawy są takie same, jak w przypadku każdej choroby reumatycznej: ból, obrzęk, trudności z wstawaniem rano, a następnie długotrwałe uszkodzenie stawów i deformacje w następstwie braku leczenia.
Leczenie doustne i terapie biologiczne działają na obie lokalizacje stanów zapalnych: skórę i stawy. Chociaż choroba nie przejawia się fizycznie w taki sposób, jak postać skórna, to w codziennym życiu jest ona tak samo uciążliwa. Dlatego tak ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem o swoich dolegliwościach i jak najszybciej skorzystać z leczenia dostosowanego do łuszczycowego zapalenia stawów.
Łuszczyca może wpływać na każdy aspekt życia. Na przykład łuszczyca w ciąży jest źródłem wielu wątpliwości i obaw przyszłych rodziców.
Łuszczyca a ciąża Gdy tylko para zdecyduje się na dziecko, powinna skonsultować się z dermatologiem, który dokona przeglądu zalecanego leczenia i w razie potrzeby zmodyfikuje je tak, aby były one odpowiednie na czas ciąży. To samo dotyczy karmienia piersią. Przebieg łuszczycy pozostaje nieprzewidywalny, nawet jeśli większość kobiet w ciąży cierpiących na łuszczycę zauważy poprawę stanu skóry. Niestety, ten korzystny efekt jest tylko chwilowy i możliwe jest zaostrzenie po porodzie. Dziedziczenie choroby przez dziecko jest również nieprzewidywalne, ponieważ czynniki genetyczne łuszczycy nie są w pełni znane i najczęściej są związane z czynnikami środowiskowymi.
Po prostu nie wiemy jeszcze wystarczająco dużo, aby udzielić ostatecznej odpowiedzi w tej sprawie. Łuszczyca może pojawić się po raz pierwszy w dorosłym życiu lub w dzieciństwie. Łuszczyca u dzieci może rozwinąć się w bardzo młodym wieku, np. w fałdach skóry pod pieluchami (ten rodzaj łuszczycy zwany jest „łuszczycą pieluszkową”).
Leczenie łuszczycy u dzieci bywa trudne, bowiem maluchy nie rozumieją co to jest łuszczyca i jakie jest znaczenie terapii. W związku z tym rodzice muszą włożyć spory wysiłek w to, by nałożyć krem, a także stale negocjować i wymyślać sposoby na ograniczenie drapania. Ogólnie rzecz biorąc, zabiegi chłodzące (spryskiwanie wodą termalną, tyłem łyżki itp.) oraz zajęcia sportowe i rekreacyjne dobrze rozpraszają uwagę dzieci.
Celem artykułów jest promowanie wiedzy na temat łuszczycy. Nie zastępuje porady lekarskiej, diagnozy lub leczenia. Pytania dotyczące stanu zdrowia lub leczenia należy skonsultować z lekarzem.
