Pocenie to zjawisko naturalne, niezbędne do życia, jednak gdy jest nadmierne, staje się krępujące. Oto kilka istotnych informacji, które pomogą Ci zrozumieć i kontrolować nadmierne pocenie się.
Spis treści
Pocenie się jest zjawiskiem naturalnym, które pozwala naszemu ciału regulować temperaturę. Gdy mechanizm ten staje się zbyt aktywny, wytwarzana jest nadmierna ilość potu. Określa się to terminem hyperhydroza (z greckiego "za dużo potu"), nadmierną potliwością lub nadmiernym poceniem się.
Problem ten jest bardzo zauważalny i może mieć znaczący wpływ na jakość życia osób, które z nim się zmagają.
Nadpotliwość dotyczy dużej liczby osób – cierpi na nią od 1 do 3% populacji. We Francji co najmniej 650.000 osób cierpi na ciągłą lub częstą nadmierną potliwość.*
* Rev Med Suisse 2017 ; 13 :710-4
Nadmierna potliwość definiowana jest gdy: czasami, bez wyraźnego powodu, ilość wydzielanego potu znacznie przekracza tę, która jest potrzebna do regulacji temperatury ciała. Jest to bardzo realny problem, który może mieć poważny wpływ na codzienne życie osób, które z nim się zmagają.
Wyróżnia się następujące rodzaje nadmiernej potliwości:
W celu określenia stopnia nasilenia hiperhydrozy należy ocenić wpływ pocenia się na codzienne życie za pomocą krótkich kwestionariuszy: od pocenia niezauważalnego do pocenia nieakceptowalnego, które uniemożliwia pacjentowi normalne funkcjonowanie.
Nadmierna potliwość jest wstydliwa, bo jej objawy często są widoczne. Plamy potu na ubraniu, wilgotne dłonie itp. mogą być bardzo krępujące w kontaktach z innymi ludźmi.
Nadmierna potliwość dłoni może być krępująca przy trzymaniu przedmiotów lub dokumentów czy po prostu przy podawaniu ręki.
Na stopach ciepło i wilgoć stwarzają idealne warunki do rozwoju bakterii i grzybów, szczególnie na podeszwach stóp oraz między palcami. Może to prowadzić do infekcji skóry.
Oprócz wytwarzania zbyt dużej ilości potu problemem dla osób cierpiących na nadmierne pocenie się może być nieprzyjemny zapach. Może to być też kłopotliwe dla ich rodziny i przyjaciół. Przykry zapach jest powodowany przez bakterie, rezydujące na powierzchni skóry. W wyniku rozkładu składników potu przez bakterie powstają związki o intensywnej woni. Nadmierne pocenie się może więc mieć znaczący wpływ na życie osobiste i zawodowe osób, które na nie cierpią, a czasami może sprawić, że czują się one bardzo przygnębione lub nawet nieszczęśliwe.
Poza wzmożoną higieną, istnieje kilka rozwiązań poprawiających codzienne życie osób cierpiących na nadmierną potliwość.
W przypadku nadpotliwości miejscowej stosowanie antyperspirantów jest często pierwszym krokiem w radzeniu sobie z tym problemem. W przeciwieństwie do dezodorantów, antyperspiranty nie maskują zapachów. Sole glinu reagują na kontakt z potem i szybko tworzą „zatyczkę” w ujściu gruczołów potowych. Mechanizm ten przy każdej aplikacji wprowadza gruczoły potowe w stan spoczynku i w ten sposób pomaga w regulacji pocenia się. Sole glinu w kontakcie z potem zakwaszają skórę , dlatego produkty te mogą być drażniące. Jednak działanie to przeciwdziała również bakteriom i tym samym, nieprzyjemnemu zapachowi. Istnieją różne rodzaje soli glinu (chlorek, wodorotlenek chlorku, octan, glukonian, benzoesan, salicylan itp.), przy czym najczęściej stosuje się chlorek glinu. W celu ograniczenia podrażnień skóry zaleca się stosowanie antyperspirantu, który nie zawiera alkoholu i substancji zapachowych, oraz nakładanie go na czystą, suchą i niepodrażnioną skórę. Należy, na przykład, unikać aplikacji bezpośrednio po goleniu pach. Składy produktów antyperspiracyjnych mogą również zawierać składniki pochłaniające zapachy lub wilgoć, które uzupełniają działanie soli glinu.
Jeśli stosowanie antyperspirantów nie daje zadowalających rezultatów lub nie jest odpowiednie ze względu na stopień nadpotliwości, można zaproponować inne rozwiązania:
Metoda ta może być proponowana pacjentom, którzy cierpią na nadmierną potliwość dłoni i stóp. Polega ona na moczeniu rąk i stóp w wannie z wodą, przez którą przepływa słaby prąd elektryczny (20 miliamperów). Dzięki temu w ujściach gruczołów potowych tworzą się małe uszkodzenia. Ten zabieg leczniczy, który może być przeprowadzony w domu, trwa od 10 do 30 minut. Aby był skuteczny, musi być regularnie powtarzany.
Zastrzyki z toksyny botulinowej mogą być proponowane jako druga opcja w przypadku nadmiernego pocenia się pod pachami, jeśli antyperspiranty są nieskuteczne. Lekarz identyfikuje obszary, na których występuje nadmierna potliwość (za pomocą tzw. testu Minora), a następnie wstrzykuje produkt w celu zablokowania gruczołów potowych w tych miejscach. Metoda ta daje bardzo dobre wyniki, ale jej skuteczność jest tylko czasowa, zastrzyki muszą być powtarzane co cztery do sześciu miesięcy. Czasami może być proponowana dla dłoni i stóp, jeśli antyperspiranty i jonoforeza nie przyniosą efektu.
W przypadku nadmiernego pocenia się na rozległych obszarach można przepisać doustne leki przeciwcholinergiczne. Leki te mogą pomóc zmniejszyć produkcję potu, jednak istnieje kilka przeciwwskazań. Mogą wywoływać działania niepożądane (suchość w jamie ustnej, problemy z widzeniem, zaparcia, przyspieszone tętno, itp.)
Wreszcie, jako ostatnia możliwość, w najcięższych przypadkach, gdy wspomniane wcześniej zabiegi są nieskuteczne, lekarz może zaproponować zabieg chirurgiczny. Zabieg ten nazywany jest sympatektomią i polega na przecięciu nerwów, które regulują aktywność gruczołów potowych. To całkowicie zapobiega poceniu się górnej połowy ciała. Głównym efektem ubocznym jest częste występowanie nadpotliwości "kompensacyjnej" na innej części ciała, która czasami jest bardziej nasilona i krępująca niż przed operacją.
Nie wahaj się poprosić o radę farmaceutę lub lekarza, gdy krępuje Cię nadmierna potliwość. Istnieją rozwiązania!
Celem artykułów jest promowanie wiedzy na temat nadmiernej potliwości. Nie zastępuje porady lekarskiej, diagnozy lub leczenia. Pytania dotyczące stanu zdrowia lub leczenia należy skonsultować z lekarzem.