Łuszczyca jest często przedstawiana jako choroba skóry dorosłych, w przeciwieństwie do wyprysku skórnego (lub atopowego zapalenia skóry), który jest uważany za częstszy u dzieci. Ale to nieprawda! Łuszczyca może rozwijać się w każdym wieku, także w dzieciństwie.
Spis treści
Ale to nieprawda! Łuszczyca może rozwijać się w każdym wieku, także w dzieciństwie. Łuszczyca u niemowląt jest bardzo szczególną formą łuszczycy odwróconej, polegającą na obecności bardzo czerwonych i zapalnych grudek na skórze pod pieluchą dziecka, stąd określenie „łuszczyca pieluszkowa”. Łuszczyca u dzieci starszych najczęściej przybiera postać łuszczycy plackowatej. Łuszczyca u niemowląt i dzieci starszych może dotyczyć wszystkich części ciała, na przykład skóry głowy, pojawiając się tak, jakby niemowlęta nigdy nie pozbyły się ciemieniuchy.
Swędzenie w łuszczycy u dzieci jest poważnym problemem, maluchom trudniej jest powstrzymać się od drapania niż dorosłym. Drapanie zmian spowalnia proces gojenia i może przyczynić się do powstawania blizn, których sama łuszczyca normalnie nie powoduje. Aby temu zapobiec, należy w okresach zaostrzenia pilnować, by maluch miał krótkie paznokcie i zajęte ręce.
Bez względu na wybraną metodę, leczenie u dzieci nigdy nie powinno być wymuszone. Powinny one być zaangażowane w wybory terapeutyczne, a jego odczucia dotyczące choroby powinny być brane pod uwagę. Skórę malucha należy odpowiednio pielęgnować każdego dnia, co bywa trudne, zwłaszcza po powrocie do zdrowia po zaostrzeniu łuszczycy u dziecka i gdy choroba nie ma widocznych objawów. Rodzice powinni dawać przykład, tzn. stosować krem nawilżający również wieczorem po prysznicu.
Celem artykułów jest promowanie wiedzy na temat łuszczycy. Nie zastępuje porady lekarskiej, diagnozy lub leczenia. Pytania dotyczące stanu zdrowia lub leczenia należy skonsultować z lekarzem.
