Een auto-immuunziekte wordt van oudsher gedefinieerd aan de hand van de aanwezigheid van auto-antigenen maar ook de aanmaak van auto-antilichamen door de B-lymfocyten, die hier worden omgezet in plasmocyten die antilichamen vormen. Een voorbeeld van zo'n auto-immuunziekte is lupus, waar auto-antilichamen van het type anti-dubbelstrengs DNA verantwoordelijk zijn voor de ontsteking en de letsels in de huid, de gewrichten, het hart, de nieren, het neurologisch systeem … Er werd tot nu toe geen enkel auto-antilichaam gevonden in de fysiopathologie van psoriasis. Maar dat weerhoudt ons er niet van om van auto-immuniteit bij psoriasis te spreken, want de eigen afweercellen van de persoon, en dan vooral de T-lymfocyten, reageren overdreven op de auto-antigenen terwijl ze die zouden moeten verdragen en zeker niet zouden mogen aanvallen!
Tot we meer weten over de fysiopathologische mechanismen van psoriasis, kunnen we simpelweg stellen dat psoriasis een chronische ontstekingsziekte is waarin het eigen afweersysteem bij psoriasiseen grote rol speelt. Het verklaart meteen ook het succes van de verschillende immunomodulerende en zelfs immunosuppressieve behandelingen die de dermatoloog voorschrijft. Psoriasis is een ziekte die gestoeld is op een genetische voorbeschikking en de invloed van verschillende omgevingsfactoren zoals het klimaat, stress, het gebruik van stoffen zoals tabak, alcohol, bepaalde geneesmiddelen enz.
Weet tot slot ook dat de oorzaken van psoriasis kunnen zijn gekoppeld aan andere ziekten waarin de immuniteit een rol speelt, zoals chronische ontstekingsziekten aan de darm, maar ook aandoeningen zoals overgewicht, zwaarlijvigheid, diabetes of een hoge bloeddruk, wat het risico op hart- en vaatziekten verhoogt.
