Atopisch eczeem is een huidziekte die genetisch is bepaald. Daarom wordt het constitutioneel eczeem genoemd. De cijfers spreken voor zich: bij homozygote tweelingen ("echte" tweelingen, die dezelfde genetische samenstelling hebben) treft de ziekte beide individuen in 80% van de gevallen. Op dezelfde manier is de erfelijke overdracht van de ziekte ongeveer 50% als slechts één ouder is aangetast en 80% als beide ouders zijn aangetast: dit wordt erfelijk eczeem genoemd. Over het algemeen is dit atopie, d.w.z. een erfelijke aanleg voor de ontwikkeling van overmatige reacties op veel voorkomende omgevingsallergenen, die van de ene generatie op de andere wordt overgedragen. Het is daarom niet zeldzaam om te horen dat opa Andrew astma had of oom Paul allergische rhinitis had (ook bekend als hooikoorts).
Samenvatting
Het is echter belangrijk te benadrukken dat deze cijfers geen 100% behalen. Atopisch eczeem hangt af zowel van genen als van verschillende omgevingsfactoren.
In geval van eczeem zijn er twee soorten genen betrokken: sommige zijn betrokken bij de vorming van de huidbarrière en andere reguleren het immuunsysteem. Een mutatie in een proteïne gen, filaggrine genoemd, wordt heel vaak besproken sinds het werd geïdentificeerd in 2006, maar het wordt bij slechts 30% van de patiënten gevonden en blijft dus onvoldoende om alle gevallen van atopische dermatitis te verklaren. Omgekeerd, een persoon kan een carrier (drager) van de mutatie zijn en nooit eczeem hebben.
Tijdens de zwangerschap zijn ouders met eczeem vaak bang om deze huidziekte over te dragen op hun kind: uiteraard willen ze voorkomen dat hun kind dezelfde problemen heeft als zij... Als er ooit eczeem optreedt, moeten de ouders zichzelf niet de schuld geven, maar eerder bedenken dat ze zich in een goede positie bevinden om hun kind te helpen en de beste zorg te geven.
