Chronische telogeen effluvium en alopecia androgenetica zijn twee vormen van chronische haaruitval. Hun oorsprong is voornamelijk hormonaal, maar in sommige gevallen kan het ook voeding of metabolisme zijn.
Samenvatting
In tegenstelling tot occasionele haaruitval of reactieve haaruitval, die meestal 3 tot 4 maanden na een uitlokkende factor optreedt, is de haaruitval chronisch wanneer het al minstens zes maanden aan de gang is. In wetenschappelijke termen staat dit bekend als chronisch telogeen effluvium.
Schildklieraandoeningen, anorexia, ijzertekort (met of zonder bloedarmoede) en het gebruik van bepaalde geneesmiddelen (retinoïden, anticoagulantia, antihypertensiva, anti-epileptica, etc.) behoren tot de genoemde oorzaken. Dit type haaruitval leidt tot een verkorting van de anagene fase, wat resulteert in korter haar dat sneller door de haarcyclus gaat en vaker uitvalt.
Bij chronisch telogeen effluvium is de haaruitval minder ernstig dan bij acuut telogeen effluvium (occasionele haaruitval). Het komt meestal voor in wisselende golven over meerdere jaren bij vrouwen van middelbare leeftijd die oorspronkelijk dik, glanzend haar hadden. Ze klagen over een vermindering van de lengte en het volume van hun haar.
Wat is alopecia androgenetica ? Dit is een chronische vorm van haaruitval die gekenmerkt wordt door episodes van haaruitval die evolueren naar miniaturisatie van het haar, wat leidt tot een vermindering van de haardichtheid. Het treft vooral mannen (70-80%), tegenover 29-42% van de vrouwen* tijdens hun leven. Het komt meestal voor bij mannen tussen de 30 en 40 jaar. Het mechanisme van alopecia androgenetica bij mannen is hormonaal en heeft te maken met de androgeenreceptoren in de huidpapillen. De snelheid waarmee het haar groeit wordt dan versneld: het raakt uitgeput, wordt dunner en dunner tot het uiteindelijk uitvalt. Op dit moment zijn er slechts twee behandelingen met geneesmiddelen die chronische haaruitval vertragen: minoxidil en finasteride. De eerste is een topische behandeling, terwijl de tweede een orale behandeling is die alleen aan mannelijke patiënten kan worden voorgeschreven. Er is nog een andere, duurdere maar duurzamere oplossing: haarimplantaten.
* Bron: Blume-Peytavi et al., 2011; Norwood, 1975
