Zweten wordt in ons lichaam geregeld door de hypothalamus, een kleine klier in de hersenen die onder andere verantwoordelijk is voor het regelen van de slaap, de honger of de lichaamstemperatuur. Wanneer de lichaamstemperatuur stijgt, merkt de hypothalamus dit op en activeert hij het sympathische systeem. Dit is het systeem dat veel van de onbewuste activiteiten van het lichaam regelt, waaronder zweten. Bij stress of hevige emoties worden door het zenuwstelsel hormonen (adrenaline en noradrenaline) vrijgemaakt die de zweetklieren activeren en zo het zweetproces op gang brengen. Zweten is dus een reactie op veranderingen in het lichaam.
Samenvatting
Waarom zweten we? Zweten is een natuurlijk en noodzakelijk verschijnsel. Het regelt de lichaamstemperatuur in geval van hitte, koorts of lichamelijke inspanning. Het wordt thermisch regulerend zweten genoemd. Het is dus volkomen normaal om te zweten, zelfs zonder inspanning. Het is van cruciaal belang voor de goede werking van ons lichaam. Het is een echt afkoelingssysteem.
De samenstelling van zweet hangt af van veel factoren, zoals voeding en de algemene levensstijl van het individu. Zweet heeft een zure pH-waarde, wat overeenkomt met de fysiologische pH-waarde van de huid. Het bestaat hoofdzakelijk uit water en minerale zouten, met name natriumchloride, wat verklaart waarom het zo zout is.
Zweet wordt afgescheiden door twee soorten klieren: de eccriene en apocriene zweetklieren. Zij bevinden zich in de epidermis van de huid. De samenstelling ervan verschilt van klier tot klier. De afscheiding door de eccriene klieren is van nature reukloos en vloeibaar terwijl de afscheiding door de apocriene klieren dikker en aanvankelijk reukloos is. Wanneer het zweet in contact komt met bacteriën, verandert het zweet en kan het een onaangename geur worden. Aan de oppervlakte van onze huid bevindt zich een heel ecosysteem van bacteriën, schimmels en virussen die in symbiose leven, de zogenaamde huidmicrobiota. De bacteriën voeden zich met de zouten in het zweet en zijn verantwoordelijk voor de geur ervan.
Overmatig zweten of hyperhidrose treedt op wanneer de hoeveelheid geproduceerd zweet groter is dan het volume dat nodig is voor warmteregulatie. Hyperhidrosis veroorzaakt ook ongemak en heeft een grote invloed op de levenskwaliteit van degenen die eraan lijden.
Er zijn twee soorten hyperhidrosis:
Dit is vaak nog een taboe waardoor mensen niet altijd met hun arts durven te praten. Er bestaan nochtans zeer doeltreffende oplossingen.
De oorzaken van overmatig zweten kunnen meervoudig zijn en zijn niet altijd gemakkelijk vast te stellen.
Primaire hyperhidrosis, ook wel idiopathische hyperhidrosis genoemd, is de oorzaak van de meeste gevallen van overmatig zweten. Het treft vooral de oksels, handen en voeten in bepaalde situaties van stress en sterke emoties, intense lichamelijke inspanning, bij hitte of na de inname van bepaalde voedingsmiddelen. De oorzaken van deze hyperhidrose zijn niet echt bekend, maar toch denkt men aan genetica of erfelijkheid. Over het algemeen ontwikkelt primaire hyperhidrosis zich vroeg, tijdens de kindertijd of adolescentie.
Secundaire hyperhidrosis is gerelateerd aan specifieke gezondheidsproblemen of redenen.
Er kunnen veel oorzaken zijn van hyperhidrosis:
Ten slotte kan ook bepaalde medicatie overmatig zweten veroorzaken. Als u last krijgt van zweten nadat u met nieuwe medicatie bent begonnen, vraag dan altijd advies aan uw arts voordat u stopt of uw behandeling verandert. Hij of zij zal u helpen om het beste alternatief voor uw behandeling te vinden.
