Alergie słoneczne to rodzaj fotodermatozy, czyli choroby skóry związanej z ekspozycją na słońce. Pierwsze oznaki pojawiają się głównie w trakcie pięknej i słonecznej pogody. Mimo że istnieje kilka rodzajów alergii słonecznej, to ich wspólną cechą są czerwone zmiany i świąd, który w niektórych przypadkach może być bardzo intensywny. W zdecydowanej większości przypadków diagnoza alergii słonecznych jest kliniczna i oparta na skrupulatnym badaniu skóry i dokładnym wywiadzie. Leczenie alergii na słońce może przebiegać dwukierunkowo - terapeutycznie, aby możliwie jak najszybciej złagodzić objawy, ale również profilaktycznie, aby możliwe było uniknięcie nawrotów.
Spis treści
W przypadku wystąpienia alergii na słońce możemy mówić o jej dwóch głównych rodzajach:
Ta niezwykle popularna forma alergii słonecznej, która może dotyczyć głównie młodych kobiet, między 25 a 35 rokiem życia. Zmiany związane z tą alergią słoneczną są bardzo swędzące i przyjmują postać małych, czerwonych krostek, które pojawiają się w ciągu dwunastu godzin od pierwszej w roku, znaczącej ekspozycji na słońce.
Plamy związane z alergią słoneczną zlokalizowane są głównie na dekolcie i przedramionach, ale objęta może być również twarz. Całkowite zrezygnowanie z ekspozycji na słońce zwykle gwarantuje znaczącą poprawę w zaledwie kilka godzin. Warto pamiętać jednocześnie o tym, że z czasem skóra przyzwyczaja się do słońca, ale łagodne alergie słoneczne mają tendencję do powrotów w pierwsze słoneczne dni.
Ta forma alergii na słońce jest znacznie rzadsza niż łagodne alergie na słońce. Dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiet w każdym wieku. Jak wskazuje nazwa, polimorficznej osutce świetlnej towarzyszą zmiany o różnej wielkości i wyglądzie. Mogą to być małe i duże plamy czy czerwone blaszki przypominające pokrzywkę lub egzemę. Zmiany pojawiają się w zaledwie kilka dni od momentu ekspozycji na słońce. Polimorficzna osutka świetlna to nic innego jak alergia twarzy na słońce. Nie oznacza to jednak, że zmiany nie mogą się pojawić się również na innych częściach ciała. Zaprzestanie ekspozycji na słońce pozwala uniknąć polimorficznej osutki świetlnej, ale należy pamiętać jednocześnie o tym, że problem ten może występować przez cały rok, wystarczy, że na horyzoncie pojawią się pierwsze promienie słońca.
Pytanie, które często związane jest z alergiami na słońce to te mające związek z przyczynami swędzenia.
W związku z tym, że alergie słoneczne spowodowane są przez słońce, a dokładniej alergią słoneczną zmiany mogą wywoływać silny świąd. Łagodne alergie słoneczne zależą od promieni ultrafioletowych A (lub UVA), natomiast polimorficzna osutka świetlna od promieni ultrafioletowych B (lub UVB). Za rozwój alergii na słońce mogą być odpowiedzialne również czynniki genetyczne.
Pierwszą metodą leczenia alergii na słońce jest oczywiście zaprzestanie ekspozycji na słońce. Zwykle lekarze przepisują doustne leki przeciwhistaminowe, a miejscowo kortyzon. Wszystko po to, aby złagodzić świąd i dyskomfort pacjenta związany z alergią słoneczną. Dodatkowo pomocne może okazać się stosowanie dermokosmetyków, czyli preparatów pielęgnacyjnych opracowanych m.in. w celu ograniczenia świądu związanego z alergią na słońce, a co za tym idzie - zwiększenia komfortu skóry.
Leczenie alergii słonecznych może przebiegać również profilaktycznie. W rzeczywistości, gdy tylko pojawi się słońce, zaleca się stosowanie co około dwie godziny wysoce skutecznego preparatu chroniącego przed promieniami UVA i UVB. Należy unikać ekspozycji na słońce między godziną 12:00 a 16:00, nosić ubrania zakrywające skórę, okulary przeciwsłoneczne, a także kapelusz. Zwykle tym zabiegom towarzyszy również leczenie doustne w tym m.in. stosowanie fotoochronnych suplementów diety, opartych na karotenoidach, a w niektórych przypadkach także syntetycznych leków przeciwmalarycznych (przepisanych przez lekarza). Niekiedy proponowane mogą być również sesje fototerapii.
Aby złagodzić swędzenie wywołane alergią na słońce, zaleca się regularne przykładanie zimnych przedmiotów jak, chociażby grzbietu łyżki, torebki wypełnionej mrożonymi owocami lub stosowanie wody termalnej.
Niektóre naturalne metody leczenia, takie jak homeopatia, mogą być również praktykowane w leczeniu silnego świądu wywołanego ekspozycją słoneczną. W codziennej diecie warto skupić się na dostarczaniu antyoksydantów, które w dużych ilościach obecne są w owocach i warzywach oraz kwasów omega 3, w które obfituje m.in. olej rzepakowy, olej lniany, olej z kameliny, a także małe tłuste ryby np. sardynki czy makrela.