Η ψωρίαση είναι μια χρόνια φλεγμονώδης δερματική πάθηση. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως φλεγμονώδης, δεδομένης της παρουσίας ερυθρών, παχιών πλακών που προκαλούν κνησμό. Είναι χρόνια, καθώς οι εξάρσεις εναλλάσσονται με περιόδους ύφεσης. Η ψωρίαση μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε, κάθε φύλου, από οποιαδήποτε ηλικία και από οποιοδήποτε κοινωνικό ή επαγγελματικό υπόβαθρο. Δεν είναι μεταδοτική ασθένεια ούτε οφείλεται στην κακή υγιεινή.
Περιεχομενα
Είναι, ωστόσο, μια πάθηση που εκδηλώνεται σωματικά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει τα άτομα με ψωρίαση να αισθάνονται άβολα και απομονωμένα. Σημαίνει επίσης ότι η ψωρίαση μπορεί να προσελκύσει την προσοχή και βλέμματα απόρριψης από άλλους ανθρώπους. Μια σαφέστερη κατανόηση της πάθησης επιτρέπει σε όλους να αποδεχτούν καλύτερα και να ζουν καλά με την ψωρίαση σε καθημερινή βάση, είτε πρόκειται για ασθενείς, φροντιστές, επαγγελματίες υγείας ή απλώς για ανθρώπους που συναντούν πάσχοντες.
Αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Η πιο κοινή μορφή ψωρίασης ονομάζεται ψωρίαση κατά πλάκας και αναγνωρίζεται από ερυθρές πλάκες με σαφώς καθορισμένες άκρες, καλυμμένες με παχιά λευκά λέπια. Η ψωρίαση τείνει να εμφανίζεται στους αγκώνες, στα γόνατα και στην οσφυϊκή μοίρα κ.λπ. Μπορούν να επηρεαστούν και άλλες περιοχές όπως το τριχωτό της κεφαλής, τα νύχια, το πρόσωπο κ.λπ. Όποιο σημείο του σώματος και εάν προσβάλλεται, το αίσθημα κνησμού και δυσφορίας μπορεί να είναι έντονο. Όταν η ψωρίαση έχει επεκταθεί αρκετά, το αίσθημα δυσφορίας είναι ακόμη μεγαλύτερο και μπορεί να αποτρέψει τους ανθρώπους από το να κάνουν διάφορες δραστηριότητες. Το «ξύσιμο» και η απόξεση των λεπιών δύσκολα αποφεύγονται, αν και μόνον επιδεινώνουν τις φλεγμονές.
Υπάρχουν πολλές άλλες μορφές ψωρίασης, οι οποίες ορισμένες φορές έχουν πολύ διαφορετική φυσική εμφάνιση από την ψωρίαση κατά πλάκας. Παρόλο που τα συμπτώματα διαφέρουν, η πάθηση παραμένει η ίδια.
Η χρόνια φλεγμονή μπορεί επίσης να επηρεάσει τις αρθρώσεις. Η ψωριασική αρθρίτιδα, επίσης γνωστή ως ψωρίαση των αρθρώσεων, επηρεάζει περίπου το 15% των ασθενών, με ή χωρίς σχετικές αλλοιώσεις του δέρματος, ορισμένες φορές καθιστώντας τη διάγνωση δύσκολη. Οι κύριες αρθρώσεις που προσβάλλονται είναι εκείνες που βρίσκονται στη σπονδυλική στήλη (αξονική βλάβη) και στα δάκτυλα των χεριών, των ποδιών, στους αστραγάλους και στα γόνατα (περιφερική βλάβη). Τα κύρια συμπτώματα είναι τα ίδια με αυτά μιας οποιασδήποτε ρευματικής πάθησης: πόνος, οίδημα, δυσκολία να σηκωθεί κάποιος το πρωί, ακολουθούμενη από μακροχρόνιες αλλοιώσεις των αρθρώσεων και παραμορφώσεις σε περίπτωση απουσίας θεραπείας. Οι περισσότερες από του στόματος αγωγές και οι βιολογικές θεραπείες δρουν και στους δύο τύπους φλεγμονής, τόσο στο δέρμα όσο και στις αρθρώσεις. Παρόλο που ο πόνος δεν εκδηλώνεται εμφανώς σωματικά όπως οι πλάκες, κάνει εξίσου δύσκολη την καθημερινή ζωή. Είναι επομένως απαραίτητο να μιλήσετε στον γιατρό σας για τον πόνο που αισθάνεσθε, προκειμένου να επωφεληθείτε γρήγορα από μια αγωγή προσαρμοσμένη στην ψωριασική αρθρίτιδα.
Η ψωρίαση μπορεί να επηρεάσει κάθε πτυχή της ζωής των ανθρώπων. Η ψωρίαση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, για παράδειγμα, αποτελεί πηγή πολλών ερωτήσεων και ανησυχιών για τους μελλοντικούς γονείς.
Μόλις ένα ζευγάρι θελήσει να αποκτήσει μωρό, πρέπει να συμβουλευτεί δερματολόγο για να εξετάσει τις ήδη συνταγογραφούμενες αγωγές και να τις τροποποιήσει εάν είναι απαραίτητο, ώστε να είναι συμβατές με την εγκυμοσύνη. Το ίδιο ισχύει και κατά το θηλασμό. Η εξέλιξη της ψωρίασης παραμένει απρόβλεπτη ακόμα και αν η πλειοψηφία των εγκύων γυναικών που πάσχουν από ψωρίαση παρατηρεί βελτίωση της κατάστασης του δέρματός τους. Δυστυχώς, αυτό το ευεργετικό αποτέλεσμα είναι μόνο προσωρινό και είναι πιθανόν να εμφανιστεί φλεγμονή μετά τον τοκετό.
Η μετάδοση της πάθησης στο μωρό είναι εξίσου απρόβλεπτη, επειδή οι γενετικοί παράγοντες της ψωρίασης δεν είναι πλήρως γνωστοί και συνήθως συνδέονται με περιβαλλοντικούς παράγοντες. Απλά δεν γνωρίζουμε ακόμη αρκετά για να δώσουμε μια οριστική απάντηση σε αυτό. Η ψωρίαση μπορεί να εμφανιστεί για πρώτη φορά τόσο στην ενήλικη ζωή όσο και στην παιδική ηλικία. Η ψωρίαση στα παιδιά μπορεί να αναπτυχθεί σε πολύ μικρή ηλικία στις πτυχές του δέρματος κάτω από την πάνα («ψωρίαση εκ σπαργάνων»). Η παιδική ηλικία είναι μια δύσκολη περίοδος για τη θεραπεία της ψωρίασης. Δεδομένου ότι τα παιδιά δεν κατανοούν τη σημασία της θεραπείας, οι γονείς πρέπει να φροντίσουν να εφαρμόσουν σε αυτά κάποια κρέμα, να συζητούν την κατάσταση συνεχώς και να βρουν τρόπους για να περιορίσουν το «ξύσιμο». Σε γενικές γραμμές, οι ψυκτικές αγωγές (ψεκασμός με ιαματικό νερό, το πίσω μέρος ενός κουταλιού κ.λπ.) και οι αθλητικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες είναι αποτελεσματικές για να αποσπάσουν την προσοχή των παιδιών.
