Seniele pruritus is een vorm van pruritus die specifiek ouderen treft. Het is dus een leeftijdsgebonden vorm van pruritus waarvoor geen andere oorzaak is gevonden. Seniele pruritus heeft belangrijke fysieke en psychologische gevolgen, of de persoon nu nog thuis woont of in een tehuis. Seniele pruritus mag niet worden gebagatelliseerd, want de impact ervan op de levenskwaliteit kan groot zijn. De behandeling van seniele pruritus is hoofdzakelijk gebaseerd op hygiëne- en verzorgingsmaatregelen die dagelijks moeten worden toegepast voor een doeltreffende verlichting.
Samenvatting
Seniele pruritus treft ouderen en valt onder pruritus sine materia oftewel pruritus van niet-dermatologische oorsprong, waarbij er geen huidletsels aanwezig zijn die dit kunnen verklaren. Na verloop van tijd kunnen er krabletsels (of prurigo) ontstaan, evenals psychische trauma’s die ernstig kunnen zijn. Ouderen die lijden aan seniele pruritus kunnen te maken krijgen met angst, slapeloosheid en zelfs depressie.
De diagnose seniele pruritus wordt gesteld wanneer alle andere mogelijke oorzaken van pruritus zijn uitgesloten. Er bestaan vele andere oorzaken en dan vooral bij zwakke, oudere personen die lijden aan verschillende pathologieën en meerdere soorten medicatie nemen: dermatologische ziektes, geneesmiddelen, hemopathieën, kanker, chronisch nierfalen, neuropathieën, diabetes, cholestase, enz. Bij seniele pruritus ontbreken al deze oorzaken. Seniele pruritus komt vooral voor bij het ouder worden.
Om mogelijke oorzaken van pruritus uit te sluiten, stelt de arts de patiënt eerst vragen en wordt er vervolgens een grondig klinisch en dermaal onderzoek uitgevoerd. Als er tijdens dit eerste consult geen verklaring voor de pruritus naar voren komt, zal de arts verdere tests laten uitvoeren. Als opnieuw geen pathologie wordt gevonden die pruritus veroorzaakt, gaat het waarschijnlijk om seniele pruritus. Als er echter een ziekte wordt aangetroffen die de jeuk van de oudere persoon in kwestie verklaart, dan is een optimale behandeling van die ziekte waarschijnlijk de beste manier om de jeuk weg te nemen of in ieder geval te verminderen.
De precieze oorzaken van seniele pruritus zijn momenteel niet bekend.
Maar in dit geval, waarom krabben we ? Er wordt een aantal hypothesen onderzocht die seniele pruritus kunnen verklaren, zoals huidveroudering en een drogere huid, maar ook veranderingen op het niveau van het zenuwstelsel.
Bij seniele pruritus treden soms verzwarende factoren op:
Voor de behandeling van seniele pruritus wordt soms gebruik gemaakt van medicatie, met name antihistaminica of zelfs antidepressiva in het geval van een bijhorende depressie. Alvorens een bepaalde behandeling voor te schrijven, beoordeelt de arts zorgvuldig de baten-risicoverhouding, aangezien oudere mensen meestal ook last hebben van gerelateerde aandoeningen en al verschillende medicijnen gebruiken. De arts moet de oudere persoon met pruritus ook uitleggen wat het doel is van de voorgeschreven behandelingen en welk voordeel men hieruit wilt halen.
Hygiëne is een belangrijk punt bij seniele pruritus. Ouderen moeten immers worden aangemoedigd om hun gewoonten te veranderen. Geef bijvoorbeeld de voorkeur aan lauwe, korte douches. Gebruik een overvette zeep, een syndet of een reinigingsolie die bij voorkeur geen parfum noch irriterende stoffen bevatten. Spoel de huid grondig af en dep haar voorzichtig droog met een zachte handdoek. Houd uw vingernagels kort en draag comfortabele katoenen kleding.
De droge huid die gepaard gaat met seniele pruritus kan worden verlicht door een of meerdere keren per dag verzachtende verzorgingsproducten aan te brengen. De aanwezigheid van jeukwerende actieve bestanddelen in de formules helpt de huid te kalmeren en het krabben te beperken. Zet de jeukwerende crème op een koele plaats voor een verfrissend en kalmerend gevoel, of op het nachtkastje om nachtelijke jeuk snel te kunnen verlichten.